Μετάβαση στο περιεχόμενο

Στοά Ευμένους

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 37°58′14″N 23°43′34″E / 37.9706°N 23.7260°E / 37.9706; 23.7260

Στοά Ευμένους
Θέση της Στοάς του Ευμένους (Νο.16) στον ευρύτερο χώρο της Ακρόπολης
Χάρτης
Γενικές πληροφορίες
Αρχιτεκτονικήαρχαία κλασική
ΔιεύθυνσηΑκρόπολη Αθηνών
Γεωγραφικές συντεταγμένες37°58′14″N 23°43′34″E
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Αθηναίων
ΤοποθεσίαΑθήνα
ΧώραΕλλάδα
Λειτουργία160 π.Χ.
Αναστήλωση1877-1878 από την Αρχαιολογική Εταιρεία
ΚατάστασηΥπό ανασκαφή
Χρήσηστοά, χώρος καταφυγίου για τους θεατές του Θεάτρου του Διονύσου, αποθηκευτικός χώρος σκηνικών
ΙδιοκτήτηςΥπουργείο Πολιτισμού
Διαστάσεις
Γενικές διαστάσεις163 × 17.65
Τεχνικές λεπτομέρειες
Όροφοι2
Δομικό σύστημαιωνικός ρυθμός, δωρικός ρυθμός, περγαμηνός ρυθμός
Σχεδιασμός και κατασκευή
ΔημιουργόςΕυμένης Β΄ της Περγάμου
Προστασίααρχαιολογικός χώρος στην Ελλάδα
Ιστότοπος
Στοά Ευμένους
Commons page Πολυμέσα

Η Στοά του Ευμένους ήταν στοά στην Αθήνα η οποία δωρήθηκε στην πόλη από τον Ευμένη Β΄ της Περγάμου γύρω στο 160 π.Χ..[1] Σήμερα σώζονται τα ερείπιά της στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης μεταξύ του Ωδείου του Ηρώδου και του Θεάτρου του Διονύσου.[1] Η στοά ανασκάφτηκε και αποκαλύφθηκε πλήρως από την Αρχαιολογική Εταιρεία το 1877-1878.[1]

Η στοά σήμερα έχει μήκος 163 μέτρα, ωστόσο πρόσφατες ανασκαφές έδειξαν ότι το αρχικό της μήκος ήταν γύρω στα 190 μέτρα, και ότι γύρω στο 160 μ.Χ. ένα μέρος της κατεδαφίστηκε για την ανέγερση του Ηρώδειου, με το οποίο συνδέθηκε λειτουργικά.[2] Είχε δύο ορόφους, και πλάτος 17,65 μέτρα. Σύμφωνα με τον Βιτρούβιο, σκοπός της ήταν να παρέχει καταφύγιο στους θεατές που περίμεναν να μπουν στο θέατρο του Διονύσου, αλλά και ως αποθηκευτικός χώρος για τα σκηνικά του θεάτρου.[2][1] Κατασκευάστηκε στα πρότυπα της αρχιτεκτονικής της Περγάμου, από μάρμαρο της Ανατολίας. Τα δομικά στοιχεία της στοάς προκατασκευάστηκαν στην Πέργαμο και στάλθηκαν έτοιμα στην Αθήνα, πράγμα όχι ασυνήθιστο για τις βασιλικές δωρεές της εποχής.[2] Οι εξωτερικοί κίονες ήταν δωρικού ρυθμού στο πρώτο επίπεδο και ιωνικού στο δεύτερο, ενώ οι εσωτερικοί ιωνικού και περγαμηνού αντίστοιχα. Η δωρεά του Ευμένη έγινε στα πλαίσια της προσπάθειας επέκτασης της διπλωματικής επιρροής του βασιλείου των Ατταλιδών στις ελληνικές πόλεις καθώς αυξανόταν η δύναμη και ο πλούτος του,[3] ενώ μοιάζει μορφολογικά με τη στοά η οποία δωρήθηκε από τον αδελφό του Ευμένη, Άτταλο.[1][2] Μπροστά από τη στοά υπάρχουν ευρήματα του μνημείου του Νικία, έργο του 320 π.Χ.